Referentie: OF43282
Het bestaat voor 100% uit Bourbon vanille, ZONDER SUIKER. De smaak is diep en krachtig.
U kunt het gebruiken voor ijs, pudding, yoghurt en zelfs bij bepaalde visgerechten
Mondial Relay
Voorwaarden bekijken
100% veilig
Geleverd in hersluitbare zak
Klik hier om een andere herkomst van vanillepoeder te zien!
100% natuurlijke Bourbon vanillepoeder van de Planifolia-variëteit, zonder toegevoegde suiker, herkomst Madagaskar.
De smaak van Bourbon vanille is krachtig, diep en intens.
Deze vanillepoeder, 100% peul, zonder toegevoegde suiker, is het perfecte alternatief voor vanillestokjes. Het heeft zelfs het voordeel dat het beter in het mengsel wordt verdeeld en daarom bijzonder praktisch is in bereidingen waarbij het verwijderen van een stokje lastig is: pudding, yoghurt, ijs, gebak, enz. Aangezien het geen suiker bevat, kan het net als een stokje ook in hartige gerechten worden gebruikt, zoals coquilles St. Jacques. Net als bij het stokje profiteert het van even weken in de bereiding vóór het koken om zijn aroma maximaal vrij te geven.
U gebruikt het voornamelijk in zoete recepten: om chocolade, ijs, yoghurt, jam en compotes, gebak en koekjes op smaak te brengen. Het wordt ook gebruikt in Coca-Cola, cosmetica en zelfs parfums.
Maar het is ook heerlijk in bepaalde visgerechten, schaaldieren of zeevruchten, zoals coquilles St. Jacques, garnalen, kreeft, waaraan het een verfijnde smaak toevoegt. Het past ook goed bij bepaalde soorten wit vlees, met name kalfsvlees.
Herkomst: Madagaskar
Wetenschappelijke naam: Vanilla planifolia
Van de honderden aromatische verbindingen in vanille is vanilline de meest kenmerkende die wij waarnemen. De verschillen in aroma's tussen de verschillende vanillevariëteiten zijn afhankelijk van de kweek- en verwerkingsomstandigheden van de vanille, maar vooral van de variëteit zelf. Er zijn namelijk twee grote soorten vanille met duidelijk verschillende geuren: "Tahitiensis", gevonden op Tahiti, en "Planifolia", waartoe Bourbon vanille behoort.
Vanille heeft ook medicinale eigenschappen en werkt als een stimulerend middel voor het zenuwstelsel. Net als chocolade kan het helpen bij het voorkomen van lichte depressies.
De vanilleplant, een klimmende tropische orchidee, is flexibel, weinig vertakt en kan gemakkelijk worden gestekt door een stukje stengel te planten. De plant kan meer dan 10 meter hoog worden en gebruikt zijn luchtwortels om zich aan zijn steun te hechten. De bloemen, geurend en wit of lichtgeel van kleur, kunnen tot 15 cm lang worden en hebben de traditionele structuur van orchideebloemen.
De vanillepeul is de vrucht van deze tropische liaan en de enige orchidee die wordt geteeld voor andere doeleinden dan sierplanten. De teelt en verwerking van de peulen is langdurig en vereist zorgvuldige aandacht, wat bijdraagt aan de relatief hoge prijs van vanille. Vanille groeit in de ondergroei van tropische regenwouden en is oorspronkelijk afkomstig uit een klein gebied in Midden-Amerika. Het is al lange tijd aangepast aan verschillende regio's in de wereld, zoals Madagaskar, de Comoren, Tahiti en recentelijk India.
De natuurlijke bestuiving van de bloem vereist de hulp van een gespecialiseerde insect, die alleen aanwezig is in de regenwouden van Midden-Amerika, waar vanille oorspronkelijk vandaan komt. Toen vanille naar andere landen werd gebracht, werd de bestuiver natuurlijk niet meegebracht, waardoor de bloemen nog steeds met de hand moeten worden bestoven. Dit wordt elke ochtend vroeg gedaan, omdat de bloemen een zeer korte levensduur hebben!
Na bestuiving verandert de bloem binnen 6 weken in een hangende peul van 12 tot 25 cm lang, die een beetje lijkt op een sperzieboon. De peulen worden maanden na hun vorming groen geplukt, omdat ze bij rijpheid zouden barsten en de duizenden kleine zaden vrijlaten die ze bevatten. Op het moment van de oogst zijn de peulen nog geurloos.
De transformatie van de vrucht in een zachte, geurige peul vereist opnieuw een langdurige en nauwkeurige bereiding die bijna 10 maanden duurt. Eerst worden de groene peulen gedurende 3 minuten ondergedompeld in warm water op 63°C, daarna worden de peulen nog warm ingepakt in wollen dekens en in grote kisten geplaatst gedurende 12 tot 14 uur, wat hen hun water doet verliezen en hun mooie chocoladebruine kleur geeft. Vervolgens worden de peulen gedurende 2 tot 6 weken gedroogd, eerst een paar uur per dag in een lauwe oven, daarna in de zon en ten slotte in de schaduw. Tot slot vindt de rijping plaats, die 8 maanden duurt in dozen bekleed met bakpapier, zodat het aroma van de vanille zich volledig kan ontwikkelen. De peulen verliezen hierbij 80% van hun oorspronkelijke gewicht! Daarna worden ze gesorteerd en gekalibreerd (de langste zijn altijd de meest prestigieuze en duurste!).
Een kwaliteitspeul moet rond een vinger gewikkeld kunnen worden zonder te breken. Sommige vanillepeulen van zeer hoge kwaliteit vertonen zelfs suiker die "kristalliseert", met de vorming van glinsterende witte ijskristallen en soms fragiele filamenten die aan de peul hangen. Dit wordt "geglaceerde vanille" genoemd. Dit kristalliseren, een teken van hoge kwaliteit, moet echter niet worden verward met schimmel (wit/gele vlekken op de peul en een zure geur), wat een teken is van slechte vanille die slecht is bewaard.
Als de vanille afkomstig is uit Madagaskar, is het vaak mogelijk om de oorsprong tot aan de producent te traceren. Een gebruik is om jonge vanillepeulen te "tatoeëren" met het specifieke symbool van de producent door middel van kleine naalden op een stokje die op de groene peul worden gedrukt. Hierdoor ontstaat een specifiek patroon in de vorm van een onuitwisbaar litteken om diefstal van de oogst te voorkomen, wat vaak voorkomt vanwege de hoge prijs van vanille!
De benaming "Bourbon vanille" wordt toegekend aan de productie van Madagaskar, de Comoren en Réunion. Andere landen zoals Tahiti produceren echter ook zeer gewaardeerde vanille. Toch is Bourbon vanille verreweg het meest verhandeld, omdat het wereldwijd het meest wordt geproduceerd, voornamelijk dankzij de grote productie op Madagaskar.
De teelt van vanille is onderhevig aan klimatologische risico's, en de frequente cyclonen die vooral Madagaskar treffen, kunnen een aanzienlijk deel van de vanilleplantages vernietigen, waardoor de wereldprijzen stijgen.
Certain synthetische aroma's concurreren ook met vanille, zoals "synthetische vanilline", geëxtraheerd uit kruidnagels of tonkabonen. Helaas bestaan er ook andere aroma's, volledig kunstmatig en soms zelfs gevaarlijk, afkomstig uit de petrochemische industrie. Alleen extracten van natuurlijke vanille mogen de naam "natuurlijk aroma" dragen.
°°°
De Azteken en eerder de Maya's gebruikten vanille om een dikke drank op basis van cacao op smaak te brengen, de voorloper van onze chocolade! Ze verbouwden de vanille niet zelf, maar verkregen deze van de bewoners van de kustregio's van de Golf van Mexico, in de regio van het huidige Veracruz, de oorsprongsplaats van vanille.
De Spanjaarden ontdekten vanille in het begin van de 16e eeuw toen ze in Amerika aankwamen. Het was Christoffel Columbus die het in 1518 naar Europa bracht. Maar de internationale handel ontwikkelde zich pas in de 17e eeuw, toen vanille aan koningin Elizabeth van Engeland werd aangeboden, die er dol op was!
Mexico behield gedurende twee eeuwen het monopolie op de vanillehandel, tot het midden van de 19e eeuw. Tot dan toe was men er niet in geslaagd om deze liaan buiten zijn oorspronkelijke gebied te laten groeien, omdat de rol van het bestuivende insect, een specifieke kleine bij, onbekend was. Lodewijk XIV, geïntrigeerd door de smaak van vanille, probeerde deze liaan naar het eiland Bourbon (nu Réunion) te brengen, maar zonder succes.
Pas in 1841 ontwikkelde een jonge zwarte slaaf van het eiland Bourbon, Edmond Albius, de techniek voor kunstmatige bestuiving die nog steeds wordt gebruikt. Hij kreeg de naam Albius pas na de afschaffing van de slavernij in 1848, als verwijzing naar de witte kleur (alba) van de vanillebloem. Dankzij hem kan vanille vandaag in veel regio's van de wereld worden geproduceerd.
Het waren uiteindelijk boeren van Réunion die rond 1880 vanille introduceerden in Madagaskar, met name op het eiland Nosy Bé. Deze vanille verspreidde zich snel naar alle oostelijke regio's van het eiland, waar het vochtige, warme klimaat de groei van deze orchidee bevordert. Tot op de dag van vandaag, ondanks de recente concurrentie uit sommige regio's in India en Indonesië, produceert Madagaskar nog steeds 60% van de vanille wereldwijd.
Engels: Vanilla Duits: Vanille
***
Datasheet
Referentie: OF43282
Referentie: vanilleMpapou
Referentie: OF43282
Referentie: vanilletahitiE
Referentie: Papou