Gedroogde Roze Peperbes

Product geleverd in hersluitbare zak

Deze roze bessen zijn van de hoogste kwaliteit, met de hand gesorteerd en ... BIO!

Gebruik in de keuken en elders:

Vaak aangezien als een soort peper, maar de roze bes is eigenlijk heel anders! Ze is erg licht, breekt gemakkelijk en heeft een zeer milde, bijna zoete smaak met een lichte warmte. Wanneer ze alleen wordt gebruikt (zonder peperkorrels), wordt ze niet gemalen, wat handig is, aangezien ze vettig is en de maalmechanismen verstopt. Bovendien zien deze prachtige felroze, volle bessen er geweldig uit op gerechten!

De roze bes past goed in gemengde salades, maar vooral bij visgerechten, of het nu rauwe vis in carpaccio, gerookte vis, in papillotte, in terrine, in saus of in salade is. Ze is onmisbaar bij gerookte zalm (samen met dilleblaadjes) en doet het ook geweldig bij geitenkaas, vooral wanneer deze in olie is gemarineerd. De subtiele pepersmaak past ook goed bij zoete gerechten, zoals fruit (aardbeien, peren, enz.) gepocheerd in een siroop met roze bessen.

De roze bes maakt deel uit van het zogenaamde "5-bessenpeper mengsel", samen met witte, zwarte, groene peper en Jamaicaanse peper.

Ze is soms ook te vinden in een pekeloplossing in blik.

In grote hoeveelheden geconsumeerd, wordt de roze bes beschouwd als een maagirritant.

Ze wordt ook gebruikt in sommige parfums.

Wie ben ik?

Oorsprong: Madagaskar

Wetenschappelijke naam: Shinus molle en Shinus terebenthifolius

Andere namen: Roze peper, Reunion peper, rode peper, valse peper, Braziliaanse peper

Een van de bijnamen van de roze bes, "Reunion peper", komt van het eiland Réunion, waar de boom door kolonisten werd geïntroduceerd en zich verspreidde in de kuststruiken van het eiland.

Het is de vrucht van twee grote bomen, Shinus molle en Shinus terebinthifolius, die soms meer dan 10 meter hoog worden. Ze behoren tot de Anacardiaceae-familie (zoals mango en sumak) en worden vaak "valse peperbomen" genoemd, en zijn nauw verwant aan de pistacheboom. De boom zelf scheidt een geurige hars af, waardoor hij soms "wierook" wordt genoemd. Beiden komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, maar de ene komt uit Peru ("molle") en de andere uit Zuidoost-Brazilië, Argentinië en Paraguay ("terebinthifolius").

Deze bomen gedijen in warme streken met een jaarlijkse temperatuur tussen 13° en 25°. De bladeren zijn sterk geveerd en geven een sterke geur af wanneer ze tussen de vingers worden gewreven. De bloemen, klein en crèmekleurig, groeien in hangende trossen en bloeien van februari tot april. Ze zijn honingdragend en dragen bij aan de productie van een subtiel geurende honing. De bessen hangen ook in trossen, en wanneer ze rijp zijn, worden ze felroze. Ze worden met de hand geplukt en enkele dagen in de schaduw gedroogd. Daarna begint het sorteren, een langdurig proces met veel verlies, soms eindigend met een pincet! Dit verklaart de altijd vrij hoge prijs van deze bessen!

Inheemsen in de regio's van oorsprong consumeren de bessen zelden en zijn verbaasd over onze groeiende belangstelling ervoor!

Het grootste deel van de productie komt uit Zuid-Amerika (Peru is een grote producent), Florida, Nieuw-Caledonië en Madagaskar.

°°°°°