Gehakte zoethout

Geleverd in hersluitbare zak

°°°

Gebruik in de keuken:

De stukjes zijn bewust klein om gemakkelijk te trekken, variërend van enkele millimeters tot ongeveer 1 cm.

Zoethout wordt gebruikt in de fytotherapie, snoep, en voor de productie van dranken.

De smaak is een curieuze mengeling van zoetheid, lichte bitterheid en een suikerachtige sensatie tegelijk. Het gaat goed samen met vanille, munt, honing en karamel, en zelfs met kokosnoot.

Wanneer de zoethoutwortel gehakt is, is het ideaal om te trekken voor het maken van dranken. Pastis en zijn alcoholvrije neven bevatten een grote hoeveelheid hiervan. Sommige mensen maken hun eigen pastis thuis door zoethout en andere specerijen in alcohol met suiker te laten trekken. Deze drank is heerlijk en volledig natuurlijk, hoewel het uiteraard niet overmatig geconsumeerd moet worden vanwege het alcoholpercentage.

Zoethout is een ware traktatie in infusie, toegevoegd aan thee, munt, of zelfs om de smaak van sommige medicinale kruideninfusies te verbeteren die soms moeilijk te verteren zijn!

Het kan ook worden geweekt in het kookvocht van wit vlees zoals kip of patrijs, en zelfs in sommige confituren zoals meloen, door het eerst in een gaaszakje of theebal te stoppen zodat het gemakkelijk verwijderd kan worden.

Wie ben ik?

Herkomst: Turkije

Wetenschappelijke naam: Glycyrrhiza glabra

Veelgebruikte namen: Glabroos zoethout, caliche (in België), zoethout, régalis

Dezelfde naam wordt gegeven aan de plant en zijn wortels. Voor deze laatste worden zowel de mannelijke als vrouwelijke vormen gebruikt, terwijl de plant altijd vrouwelijk is.

Zoethout is een vaste, kruidachtige plant uit de familie van de Fabaceae, die groeit in struiken van 1m tot 1,50m hoog. Het zijn de aromatische wortels in de vorm van wortelknollen die we consumeren. De plant heeft grote, lichtgroene bladeren die een beetje lijken op acaciabladeren, en produceert kleine bloemen die blauw tot violet van kleur zijn, in rechtopstaande trossen. Het fruit is een klein plat peultje van 2 tot 3 cm lang, met veel zaden. Het komt oorspronkelijk uit Zuid-Europa.

Het groeit in rijke, vochtige bodems en heeft een warm klimaat nodig, zoals het rond de Middellandse Zee, maar ook in de Zuidelijke Verenigde Staten, het Midden-Oosten en Noord-Afrika, waar het al lange tijd geïmporteerd is. Wanneer de plant het naar zijn zin heeft, wordt hij zeer invasief; zelfs na het verwijderen van de wortels zal een enkel vergeten stukje opnieuw een nieuwe plant voortbrengen...!

Veel mensen kauwen op zoethoutstokjes, vooral kinderen, maar ook mensen die proberen te stoppen met roken, vaak zonder te weten dat ze tegelijkertijd profiteren van dit krachtige middel! Het kauwen op een zoethoutstokje, vooral in de winter, kan een uitstekende bescherming zijn tegen veel voorkomende luchtweginfecties in deze periode!

Zoethout is ook tonisch, spijsverteringsbevorderend en verzachtend voor de keel.

Maar wees voorzichtig: sommige van zijn actieve ingrediënten hebben ook het nadeel dat ze de bloeddruk verhogen, soms oedeem veroorzaken en het kaliumgehalte in het lichaam verlagen. Een te overmatige dagelijkse inname van zoethout kan ernstige problemen veroorzaken, en het wordt zelfs sterk afgeraden voor mensen met hoge bloeddruk.

°°°

Kleine geschiedenis:

Zoethout was al bekend bij de oude Grieken en Romeinen, die het onder andere gebruikten om de stem te verhelderen, en het lijkt erop dat de farao's het ook waardeerden.

In de 13e eeuw, in Montpellier, werd zoethout gecombineerd met honing om een snoepje te maken genaamd "grisette". Het is ook in deze tijd dat zoethout langs de Middellandse Zee begon te worden gekweekt, terwijl het voor die tijd alleen in het wild groeide. Later werd het gemengd met geroosterde wortel van de grasplant om een zogenaamde "ziekenhuisdrank" te maken die vaak op de nachtkastjes in ziekenhuizen te vinden was.

In de 15e eeuw, nadat Jacques Coeur gom arabicum uit het Oosten had teruggebracht, wat leidde tot de uitvinding van kauwgom, werd het mogelijk om deze snoepjes te parfumeren, die later "snoepjes" zouden worden genoemd.

In de 18e eeuw kwam de mode van de "coco" op in Parijs, een drank gemaakt van zoethout geweekt in citroenwater. Het werd verkocht op de straten van Parijs. In die tijd werden ook cachous gegeten, een mengsel van zoethout en arecnoot, wat een lichte oppepper is. Napoleon Bonaparte werd verslaafd aan deze consumptie door overmatig gebruik.

Vertaling:

Engels: licorice           Duits: Sussolz

***