Zoethout in stokken

Geleverd in hersluitbare zak

- Gewoonlijk wilde planten - Luchtgedroogd - Geen GMO's of ionisatie -

°°°

De stokken die ik aanbied zijn 18 tot 20 cm lang, en hun diameter is uiteraard variabel, maar gemiddeld weegt een stok tussen de 10g en 15g. Er zitten dus tussen de 4 en 6 stokken in 50 gram.

Gebruik in de keuken en daarbuiten:

Hier is het de natuurlijke zoethout die wordt aangeboden, dat wil zeggen, ongeschild.

De smaak van zoethout is een curieuze mengeling van zoetheid, bitterheid en een suikerachtige sensatie tegelijk. Het gaat goed samen met vanille, die de lichte bitterheid verzacht, munt, honing en karamel, zelfs met kokosnoot.

In stokken, zoals hier, wordt het vooral gekauwd, maar sommigen maken nog steeds een soort pastis door de hele stokken en enkele andere specerijen in alcohol met suiker te laten trekken. Deze drank is heerlijk en volledig natuurlijk, hoewel het uiteraard niet overmatig geconsumeerd moet worden gezien het alcoholpercentage. De stokken of gehakt zoethout kunnen ook worden geweekt in het kookvocht van bepaalde witte vleessoorten, zoals kip of patrijs, wat een exotische smaak aan deze gerechten zal toevoegen.

Je zult zoethout ook terugvinden in verschillende snoepjes en in een oud lekkernij die bij sommigen bekend zal zijn: de coco Bauer. Deze wortel wordt ook gebruikt in de fytotherapie en maakt nog steeds deel uit van de productie van dranken zoals pastis (met of zonder alcohol).

Tot slot kauwen veel mensen op de zoethoutstokken, vooral kinderen, maar ook degenen die proberen te stoppen met roken, vaak zonder te weten dat ze tegelijkertijd profiteren van dit krachtige middel! In feite kan het kauwen op een zoethoutstokje, vooral in de winter, een uitstekende bescherming bieden tegen ademhalingsinfecties en virussen die vaak voorkomen tijdens dit seizoen!

Wie ben ik?

Herkomst: Iran

Wetenschappelijke naam: Glycyrrhiza glabra

Veelgebruikte namen: Glabroos zoethout, caliche (in België), zoethout, régalis

Dezelfde naam wordt gegeven aan de plant en zijn wortels. Voor de wortels worden zowel de mannelijke als vrouwelijke vormen gebruikt, terwijl de plant altijd vrouwelijk is.

Zoethout is een vaste, kruidachtige plant uit de familie van de Fabaceae, die groeit in struiken van 1m tot 1,50m hoog. Het zijn de aromatische wortels in de vorm van wortelknollen die we consumeren. De plant heeft grote, lichtgroene bladeren die een beetje lijken op acaciabladeren, en produceert kleine bloemen die blauw tot violet van kleur zijn, in rechtopstaande trossen. Het fruit is een klein plat peultje van 2 tot 3 cm lang, met veel zaden. Het komt oorspronkelijk uit Zuid-Europa. De oogst vindt plaats van september tot november.

De plant groeit in rijke, vochtige bodems en heeft een warm klimaat nodig, zoals in zijn oorspronkelijke geografische zone rond de Middellandse Zee, maar ook in de Zuidelijke Verenigde Staten, het Midden-Oosten en Noord-Afrika, waar het al lange tijd geïmporteerd is. Wanneer de plant het naar zijn zin heeft, wordt hij zeer invasief; zelfs na het verwijderen van de wortels zal een enkel vergeten stukje opnieuw een nieuwe plant voortbrengen...!

Zoethout is tonisch, spijsverteringsbevorderend en verzachtend voor de keel. Het werd veel gebruikt voor maagzweren en gastritis in de jaren 50.

Maar wees voorzichtig: sommige van zijn actieve ingrediënten hebben ook het nadeel dat ze de bloeddruk verhogen, soms oedeem veroorzaken en het kaliumgehalte in het lichaam verlagen. Een te overmatige dagelijkse inname van zoethout en producten die het bevatten, kan ernstige problemen veroorzaken. Het wordt dan ook afgeraden voor mensen met hoge bloeddruk.

°°°

Kleine geschiedenis:

Zoethout was al bekend bij de oude Grieken en Romeinen, die het onder andere gebruikten om de stem te verhelderen, en het lijkt erop dat de farao's het ook waardeerden.

In de 13e eeuw, in Montpellier, werd zoethout gecombineerd met honing om een snoepje te maken genaamd "grisette". Het is ook in deze tijd dat zoethout langs de Middellandse Zee begon te worden gekweekt, terwijl het voor die tijd alleen in het wild groeide. Later werd het gemengd met geroosterde wortel van de grasplant om een zogenaamde "ziekenhuisdrank" te maken die vaak op de nachtkastjes in ziekenhuizen te vinden was.

In de 15e eeuw, nadat Jacques Coeur gom arabicum uit het Oosten had teruggebracht, wat leidde tot de uitvinding van kauwgom, werd het mogelijk om deze snoepjes te parfumeren, die later "snoepjes" zouden worden genoemd.

In de 18e eeuw kwam de mode van de "coco" op in Parijs, een drank gemaakt van zoethout geweekt in citroenwater. Het werd verkocht op de straten van Parijs. In die tijd werden ook cachous gegeten, een mengsel van zoethout en arecnoot, wat een lichte oppepper is.

Het wordt gezegd dat Napoleon Bonaparte er verslaafd aan was door overmatig gebruik.

Vertaling:

Engels: Licorice           Duits: Sussolz

***